De pijn van opvolging

 

Opvolging is onvermijdelijk. Én pijnlijk.

Het Bert Hellinger Instituut Nederland is opgericht in het jaar 2000. De eerste pijn kwam na een jaar of acht, toen het instituut langzaam begon uit te breiden. Er kwam een telefoontje binnen op kantoor. Ik nam achteloos op met mijn naam: ‘met Jan Jacob Stam…’. Ik hoorde de stilte van teleurstelling aan de andere kant van de lijn, gevolgd door de woorden: ‘….Ik dacht dat ik het Hellinger Instituut had gebeld’. Even vlamde het in me op: ‘Ja, maar….ík ben het Hellinger Instituut’. Later op de avond besefte ik dat Jan Jacob niet meer werd gelijkgesteld aan het Hellinger Instituut.

Pijnlijk, maar ook goed nieuws: nu staat het Instituut op eigen benen!

Lang heb ik onbewust gezocht naar een opvolger. Toen ik Barbara Hoogenboom zag, ergens in 2013 denk ik, wist iets in me dat zij het was. De volgende pijn kwam toen ik in oktober 2018, op een bergtop hier in Slovenië, op een kilometer afstand van waar ik dit nu schrijf, het directeurschap aan diezelfde Barbara overhandigde. Aan de ene kant een enorme opluchting, aan de andere kant pijnlijk, die eerste keer dat Barbara in de media als directeur van het BHIN werd voorgesteld. Zo’n gevoel van Au! Nu ben ik niet meer nodig.

Ik wist dat het zou gebeuren, die pijn. Ik wist ook hoe belangrijk het was om tijdig het systemisch werk in de vorm van het Bert Hellinger Instituut Nederland, over te dragen aan de volgende generatie. Ik ben ongelooflijk blij en dankbaar dat dat laatste is gelukt.

En dan het vertrek. Drie week geleden letterlijk de touwtjes los gelaten. Au! Drie dagen geleden reden mijn vrouw (en huidig eigenaar) Bibi en ik een dorpje uit in Slowakije. Dovidenia, stond er op een bord. Vaarwel. Opnieuw snerpte de pijn door mijn hart en ziel.

Jarenlang heb ik gebeden dat iets of iemand me op tijd zou vertellen wanneer het tijd is om te gaan. Niets zo naar en gênant als te verzuren voorbij je houdbaarheidsdatum, vooral als niemand je daarop durft te attenderen.

Vrijheid heeft z’n prijs.

Pijn hoort kennelijk bij opvolging.

Ik wist dat wel, maar om het daadwerkelijk te voelen is andere koek.

Ik ga door met systemisch werk in twee nieuwe bedrijven. Ik hoop heel erg dat iets of iemand me erop wijst wanneer het ook daar tijd is om te gaan.

 

Kobarid

Slovenië

7 augustus 2020

Jan Jacob Stam